Zoekt de 'leden' van een groep. Soms is ook een toelichting van de groep beschikbaar.
Informatie over de groep Evangelisten:
De tetramorf is een symbolische afbeelding van vier verschillende elementen in een geheel. De term werd ontleend aan het Oudgrieks tetra- (τετρα-), dat vier betekent en morphē (μορφή) voor vorm. In de christelijk geïnspireerde kunst wordt de tetramorf gebruikt voor de afbeelding van de vier evangelisten, hetzij in menselijke figuur hetzij voorgesteld door hun symbolen. Maar de tetramorf is veel ouder dan deze christelijke voorstellingen en gaat terug op voorstellingen uit de antieke oudheid.
Voor deze voorstellingen inspireerde men zich op de theriantropieën uit de antieke mythologie. Een bekend voorbeeld van een dergelijke theriantropie uit de oudheid is de sfinx die het gezicht en bovenlichaam van een mens had, de voorpoten en hoeven van een stier, het lichaam en de staart van een leeuw en de vleugels van een arend. Deze symbolen waren populair in de Assyrische kunst en werden in de Judeo-christelijke sfeer geïntroduceerd door de profeet Ezechiël 1:6-11 ten tijde van de Babylonische ballingschap.
In Openbaring 1 worden deze wezens uit het roepingsvisioen van Ezechiël 1 overgenomen en samengevoegd met de beschrijving van de serafijnen uit het roepingsvisioen van Jesaja 6. In het tafereel beschreven in de Openbaring 4:6-7 staan ze rond de troon van God.
Ireneüs van Lyon (ca. 120-202) schrijft in Adversus Haereses 3.11.8 dat er precies vier evangeliën moeten zijn, zoals er vier zones in de wereld zijn, vier hoofdwinden, vier basiselementen en de vier levende creaturen die door Ezechiël werden genoemd. Hij ziet de vier evangeliën, die hij verbindt met de vier levende wezens als de vier pilaren waarop de kerk steunt. Hij maakte een andere toekenning van de symbolen dan die van Hiëronymus namelijk:
Mattheus: mens of engel; Marcus: adelaar; Lucas: rund; Johannes: leeuw
Maar Hiëronymus van Stridon zal de vier dieren of “levende wezens” dan verbinden met de vier evangelisten op basis van het begin van elk evangelie:
* Matteüs wordt verbonden met het symbool van de mens (of een engel, want het wezen was gevleugeld), omdat hij in zijn evangelie de nadruk legt op Christus als mens. Hiëronymus verwijst naar het Mattheus-evangelie, dat begint met de stamboom van Jezus.
* Marcus wordt verbonden met het symbool van de leeuw. Deze associatie zou gebaseerd zijn op 1:3, waar Marcus het heeft over 'de stem van de roepende in de woestijn'.
* Lucas wordt vereenzelvigd met de stier (de os of het kalf). Het Lucas-evangelie begint met de aankondiging aan de priester Zacharias dat hij een zoon zal krijgen (Johannes de Doper) die de weg voor de Messias zal voorbereiden. Zacharias was een priester en het offerdier bij uitstek was een stier, os of kalf. Het offer van het dier was een voorafspiegeling van het offer van Christus.
* Johannes beschrijft de hemelvaart van Christus. Dat werd door Ambrosius vergeleken met de vlucht van de adelaar. Volgens de antieken was de adelaar de enige vogel die recht in de zon kon zien, zoals Christus de enige mens was die rechtstreeks God de Vader kon zien. Johannes, die van het licht van God getuigt, krijgt daarom het symbool van de adelaar.
Personen in de groep Evangelisten: